Zehn Zeilen für Alexandra

von Hartwig Knack

Den Arbeiten Alexandra Maratis liegt ein kritisches Reflektieren über das zugrunde, was ihr alltäglich im Internet, in sozialen Medien, in Zeitungen, auf der Straße oder im Privaten begegnet. Ihre Kunst hat viel mit Aufmerksamkeit, Sensibilität und Empathie gegenüber Anderen zu tun. Das Ganze manifestiert sich malerisch und plastisch in Gemälden und Objekten, die von sozialer Interaktion, Selbstbeobachtung, von Natur und Urbanität, von der Gefährdung unserer Ökosysteme, von Migration und von vor Krieg und Hunger flüchtenden Menschen erzählen. Immer auch sind Lichtblicke – positive Utopien – in den Bildmotiven zu entdecken. Kristallin-edelsteinerne Strukturen oder ein Flimmern in Spektralfarben signalisieren Wertiges und Wertvolles. Opulentes pflanzliches Wuchern und lichtdurchflutete Orte, an denen Menschen in Gemeinschaft zusammenleben zeigen die vielgestaltige, komplexe und reichhaltige Welt, in der wir leben und in der es sich zu leben lohnt.

Oktober 2021, Wien

Hartwig Knack, Ιστορικός Τέχνης, Θεωρητικός και Επιμελητής Εκθέσεων, Βιέννη, Οκτώβριος 2021

Δέκα Γραμμές για την Αλεξάνδρα

Του Hartwig Knack

Πίσω από τα έργα της Αλεξάνδρας Μαράτη ανακαλύπτουμε μια κριτική αντανάκλαση αυτών που η ίδια συναντά κάθε μέρα στο ίντερνετ, στα κοινωνικά μέσα, στις εφημερίδες, στο δρόμο ή ακόμη και στην ιδιωτική ζωή.

Η τέχνη της γεμίζει από την παρατηρητικότητα, την ευαισθησία και την ενσυναίσθηση  απέναντι στους άλλους. Όλο αυτό αναδεικνύεται ζωγραφικά και πλαστικά μέσα από πίνακες και αντικείμενα που διηγούνται για την κοινωνική διαδραστικότητα, την αναζήτηση του εαυτού μας, για την φύση και το αστικό τοπίο, την επισφάλεια των οικοσυστημάτων μας, την μετανάστευση και για τους ανθρώπους που τρέπονται σε φυγή από πείνα και πόλεμο.

Ωστόσο, πάντα, ανακαλύπτουμε φωτεινές αναλαμπές- αισιόδοξες ουτοπίες- στις εικόνες των έργων της.

Οι κρυστάλλινες, σαν πολύτιμες πέτρες δομές ή ακόμη και το τρεμόσβημα των φασματικών χρωμάτων της, σηματοδοτούν τα άξια και τα πολύτιμα. Μια πυκνή αδιαπέραστη βλάστηση και τόποι που τους διαπερνά το φως, στους οποίους συμβιώνει η ανθρώπινη κοινότητα, επιβεβαιώνουν τον πολυμορφικό, πολύπλοκο και πληθωρικό κόσμο στον οποίο ζούμε και στον οποίο αξίζει να ζούμε.-

                                                                                 Οκτώβριος 2021 Βιέννη